NART
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
nart
Kafkas kavimlerinin kadim cetlerine verdikleri müşterek isim, nart kavmine mensup olan kişi. ~ nığış: nartların sohbet ettikleri yer, ~ tavruhla: nartların hayatlarını anlatan masallar, ~ söz: ata sözü, ~ ömürden kalğan: nartların yaşadığı çağdan kalan, çok eski, ~ söz kart bolmaz: atasözü yaşlanmaz, ~ söz, söznü tamırı: ata sözü, konuşmanın menşe'idir, ~ söz, tik bolsa da tüz: ata sözü (nart sözü) dik olsa da doğrudur, ~ söz, tilni tiyegi: ata sözü dilin dokungacı (tuşu), ~ bağatırla: nart bahadırları.