mezlum

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mezlum

a. 1. Ezilen, zülüm edilen 2. Kadın.

Son arananlar:

• südlük,
• ilişmək,
• plaka,
• clumsiness,
• dolanbaç,
• qaldırılma,
• revolver,
• sekremek,
• qamashmaq,
• kerme,
• köcö,
• coverage,
• önüpösmek,
• Fenalık,
• özümcül,
• oralmak,
• bışıktoo,
• ögeydoğmalıq,
• aylan,
• məsuliyyətlik,
• piazza,
• mezlum