köcö

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

köcö

darı yarması yahut bulgur konulmak suretiyle yapılan bir nevi tirit; uuz köcö: kavut karıştırılmış ve ;bir parça tuz konulmuş kaynatılmış ağız (yeni buzağılayan ineğin ilk sütü).

Son arananlar:

• zəlzələ,
• mehkem,
• Musiqiçi,
• içleme,
• yalla,
• türleme,
• taxta,
• ayırıb,
• ortaklaşmak,
• nare,
• kayır,
• imle,
• ixtiyor,
• qazı,
• çürök,
• netmoq,
• qarog,
• fınxırtı,
• Yazak,
• ürek,
• çaw,
• köcö