köcö

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

köcö

darı yarması yahut bulgur konulmak suretiyle yapılan bir nevi tirit; uuz köcö: kavut karıştırılmış ve ;bir parça tuz konulmuş kaynatılmış ağız (yeni buzağılayan ineğin ilk sütü).

Son arananlar:

• bık,
• dürtmek,
• eginbosh,
• boros,
• canon,
• Peyk,
• gurşunlanmak,
• long,
• budamak,
• Mortal,
• DEŞ,
• çelme,
• bitirmek,
• muyassar,
• tempo,
• segey,
• yelpetmek,
• Festival,
• miçman,
• pida,
• zand,
• köcö