mesi

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

mesi

at. Ýumşak we ýuka gaýyşdan (mişiden) ädik görnüşli, ökjesiz tikilýän we galoş bilen geýilýän aýakgap. Ol mele mesisini taýly gezek sypalaşdyryp, köwüşlerini golaýyna getirip goýdy (B. Seýtäkow).

Son arananlar:

• sistemli,
• şüy,
• sülekeý,
• proud,
• kəkə,
• olakula,
• farzetmek,
• xarilik,
• titmaq,
• bütölümüş,
• mukkalamoq,
• derlek,
• Ýogsa,
• Gupba,
• daň,
• səy,
• sıyış,
• İlep,
• runic,
• düşərli,
• sarğıl,
• mesi