mençi

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

mençi

benci, bencil.

Son arananlar:

• mindless,
• şindik,
• senubar,
• implausible,
• tazyik,
• ələm,
• adashturush,
• tagma,
• gönü,
• içil,
• kırgag,
• roughly,
• embrasure,
• Tılsım,
• saranjom,
• lice,
• Çiyan,
• tepalik,
• yadlaşma,
• dadym,
• tayınuu,
• mençi