mençi
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mençi
benci, bencil.
Son arananlar:
- Lütfen,
- owgan,
- palatka,
- yap-,
- ismarlamaq,
- howandar,
- install,
- muratçı,
- bade,
- castık,
- maldır,
- Gütmek,
- depression,
- geneş,
- inni,
- awatmak,
- ogay,
- tahsin,
- konuşmacı,
- obuz,
- endorse,
- mençi