mensep

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

mensep

a. Mansıb, rütbe, makam, mevki.

Son arananlar:

• süpürləşmək,
• timid,
• chilvir,
• aşylmak,
• yalafar,
• availability,,
• tovlama,
• dandamak,
• bödöñ,
• sashqaq,
• hürüşmək,
• sınamal,
• boybuxun,
• Şaşmak,
• gerdayish,
• seyirlik,
• Keçəl,
• todmak,
• piss,
• yarımada,
• tesadüfen,
• mensep