memur
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
memur
[Köken: Arapça] Kullukçu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
memur
и. 1) хезмәт итүче; 2) хезмәткәр, түрә; devlet memuru дәүләт хезмәткәре
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
memur
Türkiye Türkçesi: memur
Azerbaycan Türkçesi: mä'mur
Başkurt Türkçesi: ⱨiⱬmätkär
Kazak Türkçesi: kızmetker kızmetşi
Kırgız Türkçesi: kızmatçı
Özbek Türkçesi: ⱨızmätçi
Tatar Türkçesi: ⱨizmätkär
Türkmen Türkçesi: gullukçı
Uygur Türkçesi: mämur ⱨizmätçi
Rusça: slujaşçiy
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
memur
I a. Mamur, bayındır. Memur sheherler – Mamur şehirler.
II a. Memur, müdür, idareci.