mayrışıv
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mayrışıv
bükülme, kıvrılma, buruşma.
Son arananlar:
- yelim,
- stranger,
- imha,
- fayrap,
- emisyon,
- karıvlu,
- tenderness,
- mürver,
- yormak,
- formovka,
- Maza,
- uninspired,
- contrast,
- -gın,
- guru,
- yighlangghu,
- gamxorlik,
- gerçekleşmek,
- ýaňadan,
- apparition,
- grille,
- mayrışıv