manmak
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
manmak
kuşanmak; banmak· II, 30
Son arananlar:
- dokon,
- kalık,
- moncha,
- çiren,
- yakan,
- göverti,
- qanlı,
- başaşa,
- Teke,
- zülmət,
- tasma,
- ketken,
- nəzir,
- yumalamaq,
- orundat,
- proektsiya,
- cəhəng,
- bulmış,
- Yuyunmaq,
- Uzaklaşmak,
- ýördem,
- manmak