manmak
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
manmak
kuşanmak; banmak· II, 30
Son arananlar:
- üşen,
- ık,
- küçlü,
- tımtırs,
- lisançı,
- angrov,
- karmoo,
- tüymek,
- garis,
- kankaymak,
- konakbay,
- epmek,
- yekunlaşdırma,
- Lala,
- gapyl,
- qarashli,
- Deprem,
- chüshenche,
- bolgalamoq,
- sokuş,
- kıtıl,
- manmak