mamuraç
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
mamuraç
(mamuraş) ayı yavrusu.
Son arananlar:
- gizildəmək,
- dido,
- oya,
- Qiziqmoq,
- lukman,
- kudungchi,
- motosiklet,
- taňla,
- qurultoy,
- main,
- şıdırgı,
- imar,
- quloqchozma,
- nemət,
- bedbin,
- ikselik,
- ağam,
- nonqatiq,
- kasım,
- bölen,
- askerileşmek,
- mamuraç