malsız

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

malsız

I. sif. Heyvanı olmayan, ev heyvanı saxlamayan. Malsız həyət.

II. sif. Varı-dövləti olmayan; yoxsul, kasıb. Malsız adam.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

malsız

hayvansız; hayvanı olmıyan.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

malsız

malsız, hayvansız.

Son arananlar:

• tash,
• kalın,
• sargama,
• zarurat,
• söyleşik,
• Yetki,
• Tırkaz,
• Tayga,
• giye,
• oyuluv,
• kermes,
• sınatmak,
• adlamaq,
• ləfz,
• impossibility,
• oynamoq,
• ustukku,
• pulqabı,
• days,
• sınav,
• eplashtirmoq,
• malsız