malsız

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

malsız

I. sif. Heyvanı olmayan, ev heyvanı saxlamayan. Malsız həyət.

II. sif. Varı-dövləti olmayan; yoxsul, kasıb. Malsız adam.

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

malsız

hayvansız; hayvanı olmıyan.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

malsız

malsız, hayvansız.

Son arananlar:

• koşut,
• maktan,
• Plitə,
• algebraik,
• Facia,
• amırken,
• turmush,
• məkrli,
• kaytadan,
• nişasta,
• Hamjihat,
• derya,
• ifçin,
• muğ,
• camel,
• DEFTER,
• Şad,
• Təkcə,
• havlama,
• İşekli,
• ýazgy,
• malsız