ustukku

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ustukku

parça, demet, tutam. Cün ~: yün parçası, çaç ~: saç tutamı, kumaç ~: kumaş parçası.

Son arananlar:

• ayüzlü,
• Ehtirom,
• embrasure,
• mäde,
• tambılabürsükün,
• disgruntled,
• qəşş,
• tamga,
• pride,
• novvot,
• cöngə,
• unending,
• İşkil,
• ötküzmeydighan,
• fəraq,
• anas,
• etimoloji,
• prohibit,
• yırtıq,
• except,
• yaylag,
• ustukku