ustukku

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ustukku

parça, demet, tutam. Cün ~: yün parçası, çaç ~: saç tutamı, kumaç ~: kumaş parçası.

Son arananlar:

• Məşq,
• gündə,
• Mantıklı,
• yölenmek,
• amız,
• Ezik,
• edlig,
• olti,
• kemter,
• pravlenie,
• karga,
• şəxsi,
• Malohat,
• fiş,
• qızılqaz,
• tur,
• leopar,
• herself,
• Belediye,
• şinli,
• nikbət,
• ustukku