ustukku

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

ustukku

parça, demet, tutam. Cün ~: yün parçası, çaç ~: saç tutamı, kumaç ~: kumaş parçası.

Son arananlar:

• Hurmat,
• bulgarian,
• əlaqələnmə,
• ensa,
• kolej,
• duydurma,
• kağızlı,
• binary,
• dovla,
• çömez,
• Jomart,
• paltar,
• Çapul,
• erişmek,
• yozdurma,
• südlük,
• Aparmaq,
• ökdeleşmek,
• sezmek,
• bala,
• sorumlu,
• ustukku