makırmak

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

makırmak

bk. makırdamak. Koyla kozularına makırıb keledile: koyunlar kuzularına meleyerek geliyorlar, makırğan kiştik çıçhan tutmaz: miyavlayan kedi fare tutmaz (a.s.).

Son arananlar:

• saçbag,
• Şaşkınlık,
• ogrı,
• abası,
• paçak,
• raised,
• ipotek,
• kameralı,
• atlav,
• arenda,
• yazak,
• Qaratel,
• Hareket,
• yetov,
• kürte,
• Kurmaç,
• timeliness,
• boymul,
• Vida,
• günüləmək,
• uyalçak,
• makırmak