mahsus
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
mahsus
[Köken: Arapça] (Ait): Değişli, (Kasten): Atayı, Atayın, Bile durup
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
mahsus
с. 1) махсус; 2) үзенә бер төрле, аерым; хас, хас булган; bu hal ona mahsustur бу хәл аңа хас
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
mahsus
Türkiye Türkçesi: mahsus
Azerbaycan Türkçesi: mäⱨsus
Başkurt Türkçesi: maⱨsus ⱨas
Kazak Türkçesi: tän tiyisti
Kırgız Türkçesi: tãndık tiyeşelṻ
Özbek Türkçesi: ⱨàs maⱨsus
Tatar Türkçesi: maⱨsus ⱨas
Türkmen Türkçesi: mahsūs
Uygur Türkçesi: mäⱨsus ⱨas ait
Rusça: svoystvennıy prisuşçiy
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
mahsus
[mahsu:s], syp. Häsiýetli, has, degişli, laýyk; mynasyp.