loya

Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)

loya

I Nohut, bezelye.
II ç. tar. Bölük komutanı.
III ç. tar. Ağa, efendi, beyefendi.

Son arananlar:

• bayğırmaq,
• şağat,
• shaparak,
• bekat,
• ummat,
• netherlands,
• Endi,
• rexmet,
• sasımak,
• manmanlik,
• qilinmaq,
• accuse,
• möhkəmləşmə,
• vaksin,
• epiqram,
• tumurcuqlanmaq,
• attırmak,
• yuridik,
• hunger,
• manyetizma,
• Serzeniş,
• loya