duğurlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

duğurlu

tırtıklı, pürüzlü, somurtkan (mec.). ~ kaña: tırtıklı tahta, ~ katın: somurtkan kadın, kesi kesin ~ etib: kendi kendine somurtup, ~ etmek: somurtkan yapmak.

Son arananlar:

• paramak,
• bioloq,
• burta,
• gürsgürs,
• süwri,
• ancır,
• machinery,
• correspondence,
• şamar,
• bale,
• lehmə,
• qorum,
• kill,
• sepküch,
• bediiylik,
• tal,
• pima,
• denizci,
• güncel,
• dürü,
• kargu,
• duğurlu