duğurlu

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

duğurlu

tırtıklı, pürüzlü, somurtkan (mec.). ~ kaña: tırtıklı tahta, ~ katın: somurtkan kadın, kesi kesin ~ etib: kendi kendine somurtup, ~ etmek: somurtkan yapmak.

Son arananlar:

• caylık,
• balit,
• umun,
• taay,
• qapalı,
• jasad,
• buyum,
• Çakır,
• alpet,
• marul,
• Kastanyet,
• marış,
• upgrade,
• Emir,
• güni,
• Taraftar,
• reactor,
• anıñ,
• şyltak,
• qayroqboz,
• çörəkağacı,
• duğurlu