kəman

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kəman

bax. kaman. Kəmanə dönübdü qaməti-mövzun; Əhvalını fələk edib digərgun. Q.Zakir. Ey alnın ay, üzün günəş, ey qaşların kəman; Ceyran gözün, qarışqa xətin, kakilin ilan. M.Ə.Sabir.

Son arananlar:

• Turu,
• dırmaşdırmaq,
• böyü,
• kafedra,
• vəkil,
• mark,
• muqam,
• sarıca,
• müsafir,
• fonar,
• korut,
• tuv,
• silim,
• suvalik,
• amaltaqal,
• istem,
• öçürilmek,
• rivojlanmoq,
• durmaklyk,
• başbuğ,
• bégen,
• kəman