Turu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turu

bk. tur 1.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

turu

1. Açık, aleni, ayan; açıkça, alenen. ~ aytmak: açık söylemek, ~ söleşiv: açık konuşma, caşırtın cürügen ~ kozlar (d): gizli ilişkide bulunan açıkta doğurur; 2. Doğrudan, açıkça, samimi. ~ söz aytdı: samimi söz söyledi, ~ söz açı tiyer (as.): dobra söz acı gelir; 3. Hazır, amade. Buğağa ~: boğaya gelmeye hazır düve.

Son arananlar:

• benzin,
• mozay,
• malhıyar,
• adres,
• kurtayak,
• paza,
• motka,
• toza,
• mancanaq,
• eke,
• sensitive,
• Gösteriş,
• tokarlıq,
• sıgtamak,
• iftihar,
• fib,
• qulpu,
• cilveli,
• çenem,
• üşüt,
• zahiren,
• Turu