Turu

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

turu

bk. tur 1.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

turu

1. Açık, aleni, ayan; açıkça, alenen. ~ aytmak: açık söylemek, ~ söleşiv: açık konuşma, caşırtın cürügen ~ kozlar (d): gizli ilişkide bulunan açıkta doğurur; 2. Doğrudan, açıkça, samimi. ~ söz aytdı: samimi söz söyledi, ~ söz açı tiyer (as.): dobra söz acı gelir; 3. Hazır, amade. Buğağa ~: boğaya gelmeye hazır düve.

Son arananlar:

• roman,
• ögeydoğmalıq,
• kabob,
• beyazlaşmak,
• vüsal,
• poza,
• hoza,
• ilişmək,
• kaskas,
• quyida,
• desire,
• içgin,
• beşillik,
• çargah,
• inclusive,
• göyərmə,
• lezzetli,
• ırgag,
• yuzlik,
• şurası,
• küzükmek,
• Turu