kəfənləmək
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kəfənləmək
f. Meyiti kəfənə bürümək, kəfənə tutmaq. Səlim [qocanı] mafəyə qoydu, yudu, kəfənnədi, həmin dediyi gül ağacının dibində basdırdı. (Nağıl). [Vəzir:] Kənarda bir meyit var idi, götürdük. Gətirib kəfənlədik və qəbrə qoyduq. Çəmənzəminli.
Son arananlar:
- algaş,
- nur,
- imposition,
- temperature,
- qurtloqi,
- Külüstür,
- bədhesab,
- rüku,
- simpatiya,
- imperative,
- qaynighan,
- kıylan,
- hiňlenmek,
- xəbərətər,
- moruk,
- tasirli,
- eşten,
- particular,
- abiyir,
- kıshalamak,
- kermen,
- kəfənləmək