kəfə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kəfə

is. [ər.] Ovuc, əlin içi, aya. Bir az kənarda bir övrət çömbəlib və çənəsini hər iki əlinin kəfəsinə qoyub qaşqabaqla Əhmədin ağlamasına tamaşa edirdi. C.Məmmədquluzadə.

Son arananlar:

• siyo,
• anlaq,
• becen,
• rhythm,
• canfəşanlıq,
• konuş,
• mistisizm,
• mystify,
• parıltı,
• elie,
• dürtüş,
• soğurmak,
• Ey,
• ok,
• bahadur,
• bahis,
• gayriilmiy,
• juxtaposition,
• ereger,
• ersin,
• plural,
• kəfə