kəfə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

kəfə

is. [ər.] Ovuc, əlin içi, aya. Bir az kənarda bir övrət çömbəlib və çənəsini hər iki əlinin kəfəsinə qoyub qaşqabaqla Əhmədin ağlamasına tamaşa edirdi. C.Məmmədquluzadə.

Son arananlar:

• mürgənə,
• qochaq,
• müxəmməs,
• allikim,
• stolid,
• morojniy,
• ama,
• xira,
• conceptualization,
• Yetim,
• kəhər,
• Sağış,
• etagat,
• bosgy,
• shudder,
• Charchamoq,
• poqonlu,
• Parmaklık,
• köpdürülmə,
• dalga,
• sight,
• kəfə