kıñır

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kıñır

1. iğri, bir yana iğilmiş; kıñır iş kırk cıldan soñ da bılinet ats. kötü iş kırk yıldan sonra dahi meydana çıkar; kıñır – kıyşıktar: uygunsuz işler; 2. dik kafalı.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıñır

eğri, inhina, kavisli. ~boyun: eğri kelle, ~ söz: eğri söz, ~ sız: eğri çizgi, ~ adam: aksi adam, ~ kazıkğa ~ tokmak: eğri kazığa eğri tokmak (d).

Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)

kıñır

kızgın, şiddetli.I, 170, 183, 359

aşı, yan bakış· III, 363 bkz> kıñru

Son arananlar:

• ürək,
• aylıq,
• başamak,
• şaqqalı,
• ahl,
• arga,
• geometri,
• qəlizləşdirmə,
• aksine,
• Kafel,
• antçı,
• obonçu,
• adaglama,
• ıkınmak,
• dızz,
• təkfir,
• paqon,
• torlo,
• kık,
• Güreş,
• dolandırmak,
• kıñır