kıñır
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kıñır
1. iğri, bir yana iğilmiş; kıñır iş kırk cıldan soñ da bılinet ats. kötü iş kırk yıldan sonra dahi meydana çıkar; kıñır – kıyşıktar: uygunsuz işler; 2. dik kafalı.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kıñır
eğri, inhina, kavisli. ~boyun: eğri kelle, ~ söz: eğri söz, ~ sız: eğri çizgi, ~ adam: aksi adam, ~ kazıkğa ~ tokmak: eğri kazığa eğri tokmak (d).
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kıñır
kızgın, şiddetli.I, 170, 183, 359
aşı, yan bakış· III, 363 bkz> kıñru