kıçırıkçı

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıçırıkçı

bağırgan, çığırtgan, cayırtıcı, ünleyici.

Son arananlar:

• ehram,
• cinas,
• təcrübəsiz,
• archazor,
• kıçuu,
• tişirıvluk,
• presupposition,
• sıbaphalamak,
• panyýet,
• cerbaş,
• utuk,
• neutral,
• Mazat,
• subordinate,
• cer,
• ekinçi,
• cöö,
• göyünmek,
• cındır,
• invocation,
• müavinət,
• kıçırıkçı