kıyı
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
kıyı
[Köken: Yerel] Kırak, Yaka, Yar boyu
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kıyı
и. 1) яр; kıyı sıra яр буйлап; kıyı boyu çizgisi яр буе сызыгы; 2) яр буе; kıyı bölgesi диңгез буе өлкәсе
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
kıyı
Türkiye Türkçesi: kıyı
Azerbaycan Türkçesi: sãⱨil gırag
Başkurt Türkçesi: yar buyı
Kazak Türkçesi: jağa jağalav jiyek
Kırgız Türkçesi: cēk
Özbek Türkçesi: kırğàk sàhil
Tatar Türkçesi: yar buyı
Türkmen Türkçesi: kenãr gıra
Uygur Türkçesi: kır kırğak
Rusça: bereg poberej'ye
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kıyı-
giyime süs dikmek; barkıt kıyı-: kadife ile süslemek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kıyı
(malk.) tezek kalıbı.