kıyam

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kıyam

a. 1. öğle zamanı; 2. es. cenûp.

Son arananlar:

• kovan,
• nom,
• Shoh,
• tangi,
• tövbe,
• tiroid,
• amanbet,
• Müstəvi,
• dardsinmoq,
• singarmonizm,
• illegitimate,
• noble,
• koko,
• etiquette,
• Tavan,
• asalet,
• tantana,
• Aparmaq,
• goparma,
• noma,
• Şark,
• kıyam