kıshakıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıshakıl

(kısha akıl) aklı kısa, sathi akıllı, akılsız, akılsızlığını bilmeyen adam.

Son arananlar:

• tanyg,
• coşturmak,
• Kalmık,
• kuya,
• boşlamak,
• kemege,
• Pasiban,
• kıykır,
• kurşag,
• harlaýyş,
• Cariye,
• poy,
• boyın,
• yşgalaň,
• çılk,
• ege,
• Forward,
• makabbat,
• kenglik,
• paltaryuyan,
• toltur,
• kıshakıl