kıshakıl

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıshakıl

(kısha akıl) aklı kısa, sathi akıllı, akılsız, akılsızlığını bilmeyen adam.

Son arananlar:

• kırılmak,
• topluluk,
• kulluk,
• içtenlik,
• qov,
• baraklıg,
• qozixona,
• faxriy,
• kewel,
• kıtırdayık,
• harbiye,
• cokdu,
• gedik,
• grafik,
• gürzi,
• törədilmə,
• aurora,
• kiltlemek,
• Beyiş,
• pouch,
• sowuk,
• kıshakıl