kırğıy

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kırğıy

bir nevi atmaca; kırğıy ükü: atmacamsı puhu.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kırğıy

mevzun, zarif, düzgün. ~ sanla: zarif kollar-bacaklar, ~ sanlı: mevzun vücudlu, ~ sanlarıñı celle cañurla tarayla: zarif vücudunu yeller yağmurlar tarıyor (mısra).

Son arananlar:

• köçüvçü,
• okumuşlu,
• huv,
• Emare,
• darman,
• sokin,
• dumuk,
• soyabonlik,
• Tasir,
• piston,
• kımır,
• öpkelegen,
• millat,
• kamçı,
• erbet,
• vahşi,
• yuho,
• smola,
• Yumurta,
• ödül,
• buzuq,
• kırğıy