kırğıy

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kırğıy

bir nevi atmaca; kırğıy ükü: atmacamsı puhu.

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kırğıy

mevzun, zarif, düzgün. ~ sanla: zarif kollar-bacaklar, ~ sanlı: mevzun vücudlu, ~ sanlarıñı celle cañurla tarayla: zarif vücudunu yeller yağmurlar tarıyor (mısra).

Son arananlar:

• qina,
• jilt,
• küçüü,
• çulğamaq,
• estagpyralla,
• garis,
• darvazaçı,
• Kalfa,
• turganbitgani,
• nasaz,
• Yüyürmək,
• wessalam,
• Çıgan,
• Sade,
• tortop,
• marangoz,
• barımtala,
• to'gri,
• uýalmak,
• namat,
• çər,
• kırğıy