kıpkızıl

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

kıpkızıl

с. 1) кып-кызыл; 2) күч. үтә (җете, куе) кызыл

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

kıp-kızıl

kıpkırmızı.

Son arananlar:

• müsteşar,
• kaynamak,
• kayıl,
• ýüzsüz,
• teñ,
• weigh,
• ildamjildam,
• bota,
• dondun,
• catak,
• kazğıç,
• amcıq,
• sarutmak,
• ulumsyramak,
• floor,
• celtic,
• kargaşmak,
• tutuşmak,
• cötgürmek,
• yezne,
• teý,
• kıpkızıl