kılıklı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
kılıklı
с. (нинди дә булса) кыяфәтле; dilenci kılıklı bir adam тeләнче кыяфәтле бер кеше
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kılıklı
huylu, tabiatlı, hususiyetli, karakterli, vasıflı, yaradılışlı; huysuz. İgi ~ adam: iyi huylu adam, kallay kılıklıdı: nasıl yaradılışlı, aman ~: kötü karakterli; ~ sabiy: huysuz cocuk.