kıltıy

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kıltıy-

1. ucu azıcık gözükmek (mes. ilk filizleri hakkında); kök çöptün uçu cerdin betinen kıltıyıp kele catat: yeşil otun uçları yerden azıcık baş göster- meye başladı; 2. dışarı doğru çıkık durmak, sarkmak; uuru kıltıyıp catat: hırsız kafasını azıcık kaldırıp yatıyor; 3. bir yana asılı durmak.

Son arananlar:

• dağıtıcı,
• Gömmek,
• temperatura,
• markA,
• tutrug,
• kögör,
• pavyon,
• konuk,
• akılbalık,
• dızıltı,
• öwranöwran,
• aragatnaşyk,
• cəbr,
• denouement,
• chiroyli,
• barpo,
• cura,
• temel,
• təkcə,
• proza,
• qırsaqqız,
• kıltıy