kılka

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kılka

sıra; saf; kol cürdü dürkün- dürkün, kılka-kılka: asker, müfrezeler halinde saf-saf olarak gidiliyordu; barı bir kılka: bir düzende hepsi müsavi.

Son arananlar:

• sayrimaq,
• incilmek,
• yaslamak,
• ustukku,
• pole,
• meşhur,
• SARSMAK,
• stemek,
• hiyləgər,
• rəxt,
• kocha,
• yacht,
• sayad,
• tapkıç,
• va,
• yuva,
• kontsert,
• hizmetkar,
• gonma,
• Gencelmek,
• Pitik,
• kılka