küvçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

küvçü

mersiye düzen ozan, mersiye okuyan kimse.

Son arananlar:

• alkışlamak,
• ürkümek,
• penguen,
• qatlanmaz,
• hesse,
• sersmek,
• Ariyet,
• Alaş,
• samimiyet,
• kurgu,
• deyişik,
• Doğu,
• xəsiscəsinə,
• kola,
• pıtrak,
• puflamak,
• horluk,
• tüpeň,
• öksüzle,
• ecik,
• botala,
• küvçü