küvçü

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

küvçü

mersiye düzen ozan, mersiye okuyan kimse.

Son arananlar:

• Savat,
• iç,
• ekstrakt,
• ORUN,
• memuriyet,
• misgin,
• oqitish,
• gılla,
• Ovul,
• yamılmak,
• qolfi,
• meyrim,
• üst-üste,
• treatise,
• Əbd,
• burış,
• delight,
• bağır,
• təbliğatçı,
• qınc,
• düz,
• küvçü