kürümək
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kürümək
f.
1. Kürəklə təmizləmək, götürmək; kürəklə götürüb atmaq. Qarı kürümək. Tövləni kürümək. Peyini kürümək. – [Qumru] dəhlizdən ötəndə xırıltı səsi eşitdi. Elə bil damda qar kürüyürdülər. Mir Cəlal.
2. məc. Rədd etmək, qovmaq, uzaqlaşdırmaq. O, yer üzündən silmək, yaxud heç olmazsa, bu rayondan kürüyüb yerinə keçmək istədiyi bu adamı belə görəndə təəccüb edir. S.Rəhimov.