künyə
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
künyə
is. [ər.] Bir şəxsin adı, əslinəsəbi və s. kimi xüsusiyyətlərini göstərən qeyd (adətən ərəb dilində “əbu”, “ibn”, “ümm” sözləri ilə başlanan ləqəb). Çün Nəsiminin Əbülfəzl oldu həqdən künyəsi. Nəsimi.
Son arananlar:
- şaýlamak,
- winta,
- actual,
- Hareketlenmek,
- sağmak,
- all,
- İkindi,
- ayniyat,
- xarrat,
- günahsızlıq,
- kertdirmek,
- yarımçürümüş,
- biyolog,
- eçe,
- Zobun,
- sənədlilik,
- karkidon,
- Hörmək,
- kovuç,
- çarlamak,
- ayghaqchi,
- künyə