külləmə

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

külləmə

1. “Külləmək”dən f.is.
2. sif. Qaynar kül içərisində bişirilmiş. Külləmə kartof.

Son arananlar:

• şıba,
• omonim,
• QU,
• tuzoglik,
• Çu,
• Bahriye,
• respective,
• cartı,
• cho't,
• Uyat,
• ramaqijon,
• yerik,
• solid,
• xonumon,
• fikrdosh,
• rukn,
• kampong,
• adage,
• object,
• Yalqız,
• çanka,
• külləmə