kübül

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

kübül-

mut. kübü-‘den; arpa kübülüp kaldı:arpa döküldü.

Son arananlar:

• seedling,
• elvermek,
• jepajebir,
• Tuzluk,
• otru,
• Oyt,
• humar,
• niyyət,
• izafi,
• jerk,
• sıradan,
• Enlem,
• kıyanatçı,
• danggal,
• biçilgen,
• akka,
• götürgüç,
• dada,
• working,
• tansiyon,
• Şeir,
• kübül