köçük
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
köçük
insanın kaba etleri, kıç; köçügümdü cer bastırbay cumşayt: çalıştırmakla canımı çıkardı (harf. : kıçımı yere değdirmeden çalıştırıyorlar) ; segiz köçük: kalça kemiği, kuyruk sokumu kemiği; köçük söögü: kuyruk sokumu; cöp köçük mec. (insan hakkında) sünepe, hımbıl (mes. silâh kullanmasını, at üstünde oturmasını ve s. bilmiyen adam) .
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
köçük
sagrı; bir hayvana binen iki adamdan arkadaki I, 390