közkörgen
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
közkörgen
(malk.) ufuk. ~den bulutla karadıla: ufuktan bulutlar göründü, kuşla ~de tas boldula: kuşlar ufukta kayboldular.
(malk.) ufuk. ~den bulutla karadıla: ufuktan bulutlar göründü, kuşla ~de tas boldula: kuşlar ufukta kayboldular.