çemer

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

çemer

usta, uzelli, eli herşeye yakışan, hünerli, çilingir. Sözge ~ adam: söze usta adam, ~ kollu: uz elli, usta elli, ~ni kolu ağaçdan tüyme tüyer(as.): uzellinin eli ağaçtan düğme yapar, ~ni on barmağı on kişi (d): hünerlinin on parmağı on kişi.

Son arananlar:

• kaya,
• kinin,
• ishonmoq,
• kacan,
• bagel,
• golamançy,
• yetilmek,
• strike,
• kaha,
• car,
• eplem,
• kaza,
• kana,
• bırbıgıy,
• menbe,
• kani,
• toyinmoq,
• momaqaldiroq,
• otlamak,
• kapar,
• kabile,
• çemer