köylü
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
köylü
[Köken: Farsça+Türkçe] Ağıllı, Obalı, Kışlaklı
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
köylü
1. и. 1) авыл халкы; авыл кешесе; 2) авылдаш; 3) күч. авыл гыйбады. 2. с. авылда туган; авылда яшәүче
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
köylü
Türkiye Türkçesi: köylü
Azerbaycan Türkçesi: kändli kändçi
Başkurt Türkçesi: avılda yäşägän kişi
Kazak Türkçesi: avıldan
Kırgız Türkçesi: ayıldık elettik
Özbek Türkçesi: kışlàklik
Tatar Türkçesi: avılda yäşägän kişi
Türkmen Türkçesi: ōbalı
Uygur Türkçesi: yezida turğuçi
Rusça: krest'yanin sel'skiy jitel
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
köylü
is. [türk.] Kəndli. Xoca tacir, köylü və sair; Alış-verişlə məşğuldurlar. H.Cavid. Amansız müharibə heç bir kəsin torpaq və yurdunda gözü olmayan bu zavallı köylülərin yaşayışını pozmuş, yurdlarını dağıtmış, özlərini də dilənçi halına salmışdı. T.Ş.Simurq.