kösenç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

kösenç

[kösönç], at. Bir işi kösenip, horluk bilen ýerine ýetirmeklik, azap edip, güzap baryny görüp etmeklik, kynçylykly ýagdaý. Kösenç çekilmese, zadyň gadyry bolmaz.

Son arananlar:

• sair,
• əvvəllər,
• Şu,
• shox,
• ətriyyat,
• soykırım,
• cıyırılmak,
• mecus,
• çırtma,
• kavunluk,
• kerti,
• wazzyk,
• soy,
• daplash,
• gonam,
• BEÇƏ,
• Tahrip,
• sooth,
• kösülmek,
• wheel,
• alım,
• kösenç