kerti
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kerti
gerçek, hakikat, doğru, hakiki. ~ge öpkeleme (d): gerçeğe küsme, ~mi aytasa: gerçek mi söylüyorsun, ol aythan ~di: onun dediği gerçektir, ~ zat: gerçek şey, ~ aytmak: gerçeği söylemek, sözüne ~ bolmak: sözüne sadık olmak, sözünü tutmak, ~ altın: hakiki altın, ~ cuvuk: hakiki akraba, ~ duniya: öbür dünya, gerçek alem, ~ kölüñ bılamı aytasa: hakikaten kalpten mi söylüyorsun, ~ aythanña ayğak cok (d): gerçek söyleyene ıspat gerekmez, ~ teñ kıyınlıkda tanılır (as.): gerçek arkadaş zorlukta belli olur, ~ cıltırar, ötürük kaltırar (as.): gerçek parlar, yalan titrer, ~ni kirit tıymaz (as.): gerçek kilide vurulamaz, ~ sözge karıv cok (d): gerçek söze güç yetmez.