dükküç

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

dükküç

kütük, ağaç kütüğü, örs. Emen ~: meşe kütüğü, ~ kibik: kütük gibi, temir ~: demir örs.

Son arananlar:

• tapug,
• halokat,
• padar,
• yazılı,
• altıgana,
• apende,
• alışkan,
• tuşlanma,
• tugun,
• baptizm,
• sukaklıg,
• qutqu,
• qaragayzor,
• çuldur,
• görsətmək,
• ögelik,
• botlamak,
• alu,
• degene,
• trophic,
• tekshirmoq,
• dükküç