köriçege

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köriçege

[kö:riçeğe], at. 1. Ýogyn içegäniň başlanýan ýerinde ýerleşýän barmak şekilli ösüntgi. Adamyň iç goşundaky köriçegäni kesip aýyrmak mümkin. 2. gepl.d.Şol içegäniň zaýalanmagyndan döreýän kesel. Köriçege bolup, keselhana düşmek. Lukman onuň köriçegedigini kesgitläp bildi.

Son arananlar:

• waha,
• tepir,
• sahaf,
• haqaret,
• dolvar,
• autonomic,
• tezli,
• berpa,
• Qurmoq,
• To‘xtamoq,
• bəhrə,
• badyna,
• golaxxona,
• rahmet,
• miyat,
• rabble,
• ortancıl,
• chuvlamoq,
• rally,
• emgiçe,
• Sok,
• köriçege