titim

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

titim

ditim, yıpratma, ezme, atmak, kabartmak.

Son arananlar:

• tumid,
• xonim,
• tişört,
• kaluu,
• irişme,
• qozimoq,
• ekzotika,
• itermek,
• uýmak,
• kamilən,
• tövbe,
• mayday,
• ömür,
• stead,
• etilen,
• kepka,
• kadaş,
• tədavül,
• eňek,
• döyünçü,
• Kedi,
• titim