köpelgiç

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

köpelgiç

[köpölğüç], syp. 1. San taýdan artýan, barha köpelýän, köpelegen. Çekirtge biçak köpelgiçdir. 2. gepl. d. Çişip ýa bişip, göwrüm taýdan ulalýan, suwy köp çekip çişýän (tüwi, mäş we ş.m. hakynda). Bu tüwi gaty köpelgiç ekeni.

Son arananlar:

• atm,
• dövr,
• demgir,
• Çufga,
• sanaa,
• teñge,
• mecus,
• siñil,
• bəlli,
• kajımak,
• şorpa,
• üle,
• arzyly,
• warning,
• shamaloq,
• Vakant,
• sugar,
• hırs,
• telsiz,
• bışıkta,
• Taşımak,
• köpelgiç