köne
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
köne
[kö:nö], syp. 1. Köp ulanylyp dargan, çagşan, ýyrtylan, derde ýaramaýan, sandan çykan (zat we ş.m. hakynda). Köne keçe. 2. Häzirki däl, öňki, täze däl-de, owalky, geçen wagtky, gadymky. 3. Täsirini ýitiren, möwriti geçen, häzir ulanmakdan galan, durmuşy däl. 4. göç. m. Öň ýaşap geçen; köp ýaşan, garry (adam hakynda). Men könelerden, ötenlerden, aksakgallardan eşidýärdim (“Görogly”).
‣ Köne heňine tutmak şol öňki aýdan-diýeniňi gaýtalap durmak. Köne saman sowurmak (agtarmak) köne öýke-kinäni ýatlamak, ýatdan çykarylmaly zady agzamak.