köndelen

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

köndelen

1. Çapraz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

köndelen

enine, çapraz, ters. Orundukğa ~ cathandı: karyolaya enine yatmış, ~ adam: ters adam, ~ baş: kafası enine büyümüş, kaz kafalı, ~ sız: enine çizgi, ~ cañur: çapraz yağmur, coldan ~ ozduk: yolu enine geçtik, kañanı ~ salığız: tahtayı enine koyunuz.

Son arananlar:

• nəzərincə,
• vasvası,
• gümbez,
• beceriklilik,
• Cırtış,
• horhor,
• kısım,
• tezginmek,
• qarz,
• ağmak,
• urnaşmak,
• refah,
• forked,
• detractor,
• zyýarat,
• başbitin,
• asudələşmək,
• koçkor,
• radon,
• tepbet,
• Ölecek,
• köndelen