köndelen

Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)

köndelen

1. Çapraz

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

köndelen

enine, çapraz, ters. Orundukğa ~ cathandı: karyolaya enine yatmış, ~ adam: ters adam, ~ baş: kafası enine büyümüş, kaz kafalı, ~ sız: enine çizgi, ~ cañur: çapraz yağmur, coldan ~ ozduk: yolu enine geçtik, kañanı ~ salığız: tahtayı enine koyunuz.

Son arananlar:

• familial,
• ashyo,
• yigha,
• zikgehana,
• tayrañdat,
• nochor,
• ulfat,
• saglamlashturush,
• mijege,
• Qayerda,
• botsman,
• yuplamak,
• yağlı,
• südeneklemek,
• Menşevizm,
• istehza,
• Bazık,
• maňkalabermek,
• Ayal,
• bart,
• loca,
• köndelen