koçkor

Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)

koçkor

1. damızlık koç; 2. (insan hakkında); kösemen, atılgan.

Son arananlar:

• frazeoloji,
• Abrav,
• iñirli,
• Doglamoq,
• razvedkachi,
• cağalamak,
• kolaylanmak,
• ruin,
• ötgür,
• böyüdülmə,
• taşkınlık,
• Vasıta,
• Həm,
• çöpçalam,
• transuranian,
• yakshanba,
• öhtemlik,
• Esli,
• Yerinmek,
• yasanchuqluq,
• accentuation,
• koçkor