kökenli
Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)
kökenli
[kökönlü]: at. zergärç. s. kökenli ýüzük gyz-gelinleriň bäş barmagynyň bäşisine dakylýan, ýerligi kümüşden, ýüzüne gyzyl çaýylan, hakyk, pöwrize ýa-da aýna gaşlary oturdylan, kökenler arkaly birleşýän, ýokarsy goşara dakylýan inçejik bilekseli bezeg şaýy. Porhan oňa ýüzi gaşly kökenli ýüzügi çykaryp, barmaklaryna ötürdi (N. Pomma).