kuçak
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
kuçak
kucak; koyğo- bıçak, kızğa- kuçak ats. koyuma bıçak, kıza kucak.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kuçak
kucak, bağır. ~ açmak: kucak açmak, ~ına kısmak: bağrına basmak, eki ~ otun: iki kucak odun, ~ğa olturuv: kucağa oturma, sabiyçikni ~ıña al: bebeği kucağına al.
Dîvânü Lugâti’t-Türk Dizini (TDK)
kuçak
kucak·I, 382 bkz> kuçam
Son arananlar:
- hasretmek,
- uchramoq,
- kayıtlamak,
- cılañ,
- tamdu,
- aynimaq,
- xəbisləşmə,
- Mərciməkli,
- ellik,
- kötü,
- dıdıdıdı,
- çırtmaq,
- tube,
- cazga,
- özözi,
- çəllək,
- düşkünlük,
- mazar,
- delinquency,
- likvidator,
- ıkım,
- kuçak